W dzisiejszym świecie często poszukujemy szczęścia w zewnętrznych osiągnięciach i materialnych dobrach.
Wierzymy, że spełnienie określonych celów, takich jak idealna sylwetka, stabilna praca czy rodzinna harmonia, przyniesie nam upragnione poczucie spełnienia. Jednak rzeczywistość często pokazuje, że prawdziwe szczęście jest znacznie bardziej złożonym stanem umysłu.
Chciałabym podzielić się swoją historią i refleksjami na ten temat, które może pomogą innym w ich własnych poszukiwaniach szczęścia.
Spis treści
Dążenie do ideału
Kiedyś myślałam, że osiągnięcie pewnych celów przyniesie mi szczęście.
Wydawało mi się, że jeśli będę szczupła, znajdę idealną pracę i w pełni poświęcę się rodzinie, to w końcu zaznam upragnionego spokoju i radości. Przekonywałam siebie, że bycie szczupłą przyniesie mi stan euforii, jakby wszystko inne nagle miało stać się łatwiejsze.
Moje złe decyzje i destrukcyjne postępowanie doprowadziły mnie do takiego stresu, że jedynie sport był w stanie przynieść chwilową ulgę.
Uzyskałam formę życia, jeszcze nigdy nie wyglądałam tak dobrze.
Wszyscy byli zachwyceni, z wyjątkiem mnie.
Mimo osiągnięcia tego celu, moje samopoczucie się nie poprawiło, a szczęścia nadal nie widziałam.
Poszukiwanie Spełnienia w Pracy
Gdy dzieci podrosły, uznałam, że brak zajęcia jest powodem mojego niezadowolenia.
Opieka nad nimi pochłaniała czas, ale gdy dorosły, mogłam wreszcie znaleźć chwilę dla siebie.
Uwierzyłam, że praca przyniesie mi szczęście.
Gdy już w końcu znalazłam pracę, wierzyłam, że to przyniesie mi upragnione szczęście.
Praca dawała pewne spełnienie, ale również obciążenie psychiczne, na które nie byłam przygotowana.
Zamiast szczęścia, otrzymałam kolejną lekcję pokory.
Zastanawiałam się, czy to może nie była praca dla mnie, ale los zadecydował za mnie.
Zrozumienie siebie
Z czasem zaczęłam rozumieć, że wygląd zewnętrzny i osiągnięcia zawodowe nie definiują mojego szczęścia.
Ważne jest, jak postrzegam siebie i swoje życie.
Można przez całe życie walczyć z nadmiarem kilogramów albo zaakceptować swoje ciało takim, jakie jest.
Kupić rozmiar 40 czy 42, zamiast męczyć się w 38, bo przecież mogę się zmieścić.
Zrozumiałam, że moje myśli, sposób postrzegania siebie, świata i wdzięczność za to, co już mam, są kluczowe.
Wizualizowanie tego, co chciałabym mieć, stało się moim codziennym rytuałem.
Odkrycie wewnętrznego szczęścia
Nasze myśli są potężnym narzędziem.
Mogą nam pomóc albo nas zgnębić, a człowiek sam potrafi sobie wyrządzić krzywdę.
Często przyjmujemy negatywne myśli, które podkopują naszą samoocenę i przeszkadzają w odnalezieniu szczęścia.
Zrozumiałam, że muszę zmienić swoje podejście do życia.
Przestałam poszukiwać szczęścia w zewnętrznych osiągnięciach i zaczęłam koncentrować się na wewnętrznym spokoju.
Gdzie jest szczęście? Ono jest w nas.
Nie znajdziesz go w innych ludziach, pracy, sporcie, diecie, miejscach, pieniądzach czy luksusach.
Te rzeczy mogą sprawić, że będziemy zadowoleni, ale tylko na chwilę.
One nie sprawią, że będziemy naprawdę szczęśliwi.
Refleksje nad egoizmem
Zawsze myślałam o sobie egoistka, ale to nie prawda, to nie ja jestem dla siebie najważniejsza.
Kiedy zrozumiałam, że nie jestem nieśmiertelna pierwsze, o czym pomyślałam to moje dzieci.
Choćby nie wiem, co ja będę, ja muszę być i innej opcji nie ma, to są moje myśli, ja jestem, ja będę.
Leki działają, jestem już trochę spokojniejsza, ale nie uspokojona, inaczej wybieram priorytety.
I każdego dnia doświadczam szczęścia. Będąc, tylko i aż tyle, polecam, recepta na szczęście.
Podsumowanie
Moje poszukiwania szczęścia nauczyły mnie, że prawdziwe szczęście nie pochodzi z zewnętrznych źródeł.
Znajduje się ono wewnątrz nas, w naszym sposobie myślenia i postrzegania świata.
Każdego dnia pracuję nad akceptacją siebie, wdzięcznością za to, co mam, i wizualizowaniem przyszłości, jaką chciałabym mieć.
Te proste, ale potężne narzędzia pomagają mi odnaleźć wewnętrzny spokój i radość.
Uwierz w nie i pozwól sobie na odkrycie swojego własnego szczęścia.
